Roubisso(-d'estiéu)
Adonis aestivalis
Ranunculaceae
Nom en français : Adonis d'été.
Descripcioun :Aquesto roubisso èi pas tant coumuno que sa cousino, Adonis annua. Se rescontro dins li meissoun dins li relarg un pau mountagnous de Prouvènço. La flour es un pau mai larjo, de coulour aranjo emé de petalo pu longo. La diferènci majo s'atrobo dins lis akène qu'an de cresto angulouso.
Usanço :Coume tóuti li Ranunculaceae, es uno planto empouisounanto que caup de glucoside (adonidoside, adoniverdoside) que douno de proublèmo digestiéu, cardia e renau e podon peréu douna la mort emé arèst respiratiéu.
Port : Erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Adonis
Famiho : Ranunculaceae
Coulour de la flour :
Aranjado
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 2 à 4 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Mai à juliet
Liò : Champ
- Meissoun
- Tepiero seco
Estànci : Mountagnard à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Centre-Ouèst
Ref. sc. : Adonis aestivalis L., 1762
Aubisco(-pichoto)
Melica minuta
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Petite Mélique, Mélique pyramidale.
Descripcioun :Planto en mato pulèu basso (< 1 m), verdalo, que li fueio s'envirtouion sus lou aut. Se destrio dis aùtri Melica qu'a li pecout cubert de péu e la lengueto longo (fotò). Trachis voulountié dins li relarg safrous e li roucaio.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Melica
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Roucaio
- Roucas
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Melica minuta L., 1767